Ungdom og utsjånad

Folkens, no har eg skreve eit kåseri om at ungdom i dag er altfor opptekne av utsjånaden sin. Dette var ein oppgåve vi jobba med i førre norsktime, og no er verket tilnærma ferdig. Det er berre eit førsteutkast, men dykk får kose dykk med det uansett! Det er sjølvsagd skreve på nynorsk – eg elskar Ivar Aasen.

______________________________________________________________________

Ungdom i dag er altfor opptekne av utsjånaden sin. Dei er faktisk så besette av å sjå bra ut at dei ofrar søvn og fornuft for tid framfor spegelen! Alt handlar om hår, sminke, klede og tilbehør, og sjølv gutar har latt seg føre med denne bølgja av skjønnheitshysteri. Nokon av dei brukar til og med sminke, enda det virke meir maskulinitetsdrepande enn forfinande, synast no eg. Eg som kvinne har full forståing for andre kvinner sitt behov for litt sminke, behovet for kjensla av å vere vakker, men menn burde no ein gong vere menn. Heldigvis er det berre ein ubetydeleg brøkdel gutar som ikkje meiner det. Av jentene er det derimot berre brøkdelar som ikkje sminkar seg.

I friminutta er vanlegvis toaletta fylt til randen av jenter med diverse kostar som gjer iherdige forsøk på å sjå seg sjølv i den blanke plata på veggen. Når vesle meg opnar toalettdøra og kjem for å gjere mitt fornødige, tyt det menneske ut, og eg blir nærmast slått overende av ein bøling sminkande personar. Nesten i kvart fall. Sjølv er eg er absolutt ikkje så ille når det kjem til sminking!

Kvar dag vaknar eg klokka sju. Eg reiser meg opp og lar ein foss av mørke lydar gli ut mellom leppane mine mens eg gjer eit tappert forsøk på skru tida tilbake slik at eg kan bli liggande i senga eit par timar til. Æsj, vanlegvis får eg det ikkje til. Visarane på klokkeskiva tikkar rytmisk mot fem minutt over sju, og humøret mitt tikkar nedover mot svart. Eg gir opp og lar dyna falle… Og angrar med ein gong på at eg plasserte ein spegel ved senga mi i fjor; håret mitt står til alle kantar, auga mine er ramma inn av svært tiltrekkjande mørke ringar, og trongen til å hoppe i dusjen overgår lengsla etter søvn. Etter ti minutt under vasstrålen har eg henta meg inn. Eg traskar ut av paradis, og gjer meg klar til å rette opp skadane nattesøvnen har forårsaka. Først på med ansiktsreins, så på med hudkrem, deretter litt augeskugge, eyeliner neste, maskara, dekkstift, pudder og vips er eg ferdig! Når eg no skriv dette føler eg meg plutseleg som ein sminkeversting, men eg minnar meg sjølv på at eg verken brukar foundation, rouge, lipliner, lipgloss, hårspray eller resten av arsenalet mange andre jenter er stolte eigarar av, og eg følar meg med ein gong betre. Kvinner  kan overdrive. Ja, dessverre er ikkje alle like merksame på at ”less is more”, på at det ikkje gjer deg det minste vakrare jo meir sminke du lessar på, eller jo meir hårspray du heller i håret.

Likevel er det visst mange som trur det. Folk står opp ein time tidlegare enn det som er naudsynt berre for å forstørre ansiktsmassen sin med ein centimeter, og håret med ti. Korleis har det blitt slik? Kven veit? Det eg faktisk veit er at det går nedover på skjønnheitsbarometeret for norske ungdom i staden for oppover. Nå ja, ikkje all ungdommen så klart; det finnast dei som berre får alt til å klaffe, klarar å gløde blant dei andre. Noko av det kan vi klandre gode gen for – då føler vi oss litt betre med ein gong, men dei gjer noko riktig også. Kanskje burde vi lære av dei før det er for seint, før alle blir meir opptekne av å sjå på seg sjølv i spegelen enn å sjå andre inn i auga. Vi må roe ned. Held det ikkje med litt maskara?

Nei, det held ikkje med litt maskara, og det gir meg lyst til å gjennomføre eit eksperiment: Når eg blir verdsherskar skal eg stoppe sminkeproduksjonen – berre for moroskuld. Eg mistenkjer at det ville hatt stor innverknad på det sosiale livet til jenter; ingen vil gå ut utan sminke på – med unnatak av Yvonne Murray som kler sin naturlege glød. Kanskje rasar heile samfunnet saman, kanskje er vi avhengige av å tro vi ikkje er stygge bare vi tar på sminke. Ja, når eg blir verdsherskar skal eg finne ut kor opptekne vi eigentleg er av utsjånaden vår. Ungdommen skal få lide. Om alle fell til bakken er påstanden min bevist, då er vi definitivt for opptekne av utsjånaden.

______________________________________________________________________

Av: Merete Stene

Kilder: 

- http://www.media.allerinternett.no/php/obj.phpi?o=3381879&w=705&h=0&ee=1264850564